In het dorp Rundu haalt er volgens mij maar zelden iemand een kar vol boodschappen. Het hele systeem is er ook niet op gebouwd. De kassadesk is te klein om alles op uit te stallen. Maar ook de uitgangscontroleur, die je bon artikel voor artikel checkt en afstreept, is niet voorbereid op zo’n grote klus. “Ohhh… Aromat… Let me see… Can’t find it. Miss, in wich bag is the aromat…?” En zo worden alle zes zorgvuldig ingepakte tasjes weer overhoop gehaald.
Met een volgeladen auto gaan we op weg naar de volgende bestemming; Kongola!
De route navigeert ons door een gebied waar mens en dier harmonieus samenleven. We passeren algauw een olifanten-waarschuwingsbordje en niet veel later een grote kudde vlakbij de snelweg. Waar iedereen doodleuk met 100 km per uur langs dendert. Het is echt zo bizar om te bedenken dat hier ook weer zoveel hutjes staan waar mensen wonen. Met een zelfgemaakte omheining van takken, dat hopelijk de olifanten buiten houdt. En niet alleen de olifanten vormen een potentieel gevaar voor de bewoners, ook de diverse bosbranden die we passeren. Een leven dat zo anders is dan de onze, het is bijna niet voor te stellen.
We arriveren bij onze laatste en misschien wel fijnste camping van Namibië. Kazondwe Camp en Lodge is kleinschalig en wordt gerund door een heel vriendelijk stel. We krijgen een van de vijf kampeerplaatsen toebedeeld, een super ruime met verschillende etages, privé sanitair in een sfeervol rieten huisje, een royale picknickplaats en prachtig uitzicht op de rivier. De favoriete spot van krokodillen en nijlpaarden. De gastheer vroeg ons met een zichtbare rilling over zijn rug om de kinderen goed in de gaten te houden bij het water.
Bij de camping zit een ontzettend sfeervol terras, waar alle gasten samenkomen en relaxen op de lounge banken. Het is zo’n paradijsje en we genieten hier van de zonsondergang met een lekker drankje terwijl we een praatje met de andere gasten (we komen vooral veel Duitsers tegen in Namibië).
Die nacht worden we meer dan eens wakker van het geknor en geronk van de nijlpaarden. Ze klinken enorm dichtbij, maar een kijkje nemen laten we maar even achterwege. Het is heel gek om zo in de natuur te slapen en te weten dat er geen hekken tussen de dieren en ons zitten. Tijdens onze tweede nacht houdt echter een heel ander geluid ons wakker. We horen meer dan eens een autoalarm afgaan. Een eerdere daktent-reisje heeft ons ervaringsdeskundige gemaakt omtrent het uitzetten van je auto-alarm wanneer je op je dak gaat liggen. Tenzij je uiteraard een onuitwisbare indruk (en nieuwe vijanden) wilt maken bij je kampeer-collega’s. Blijkbaar hanteert niet iedereen die alarm methodiek en dus worden we maar liefst vier keer opgeschrikt van alarmen die nacht. De dag erna blijkt dat het geloei niet zomaar was. Bij een van de campinggasten is ingebroken in de auto en zijn er tassen meegenomen. Tja, misschien is dat alarm aanzetten dan toch zo gek niet…
Terwijl de politie op de camping arriveert rijden wij de poort uit, want we gaan vandaag richting Botswana! We rijden de laatste Namibische kilometers opnieuw door een gebied waar olifanten en kleihuisjes elkaar afwisselen. Bij de grens verloopt alles vlotjes en zo rijden we een nieuw land in! We verblijven op een camping aan de Chobe River met opnieuw een beeldschoon uitzicht. Waar we bij de vorige gastheer en -dame direct een warm gevoel hadden, moeten we aan deze eigenaren even wennen. De grote baas slentert de hele dag met een groot glas whiskey cola over zijn terrein en er gaat geen zin voorbij zonder woorden als ‘hell’, ‘fuck’, of een combinatie van beiden.
Het uitzicht maakt een hoop goed en we komen ook hier weer gezellige medereizigers tegen. Een Belgische familie met een dochtertje van Ivy’s leeftijd, dus algauw is het terras weer getransformeerd tot Lego-kids-club.
Deze camping heeft weliswaar een omheining, we horen superveel dieren ’s nachts. Toeterende olifanten en lachende hyena’s zijn hoorbaar dicht in de buurt. Zoveel wild, dat overal zonder hekken door de dorpen loopt is echt magisch! Daar krijgen we voorlopig nog geen genoeg van!
Hoe mooi ook alles is, er zijn altijd mensen die er misbruik van maken😒